Ik ben boos!
Verdraaid nog aan toe. Ben ik vijf dagen van huis. Heb ik mijn keuken netjes en schoon achter gelaten. Het is een bende. Mijn zeep is weer verdwenen en nu ook mijn afwassponsje. Ik heb het nog niet terug gevonden.
Ik ontdek steeds meer ‘bende’. Mijn ongenode ‘visitor’ heeft geen eten kunnen vinden en is daarom begonnen aan het plastic van mijn elektrische tandenborstel, die ik was vergeten om mee te nemen. En ja, ook aan het snoer van mijn koelkast.
Wil ik een brood bakken: hij heeft zich tegoed gedaan aan mijn siliconen broodvorm. En aan mijn citruspers. Gelukkig heb ik twee broodvormen. Brood gebakken... Het staat af te koelen op het aanrecht. Het is zo heet. Ik zie ineens twee kraaloogjes, wat een lief snuitje... Hij rent weg. En dan realiseer ik me dat het de ‘visitor’ is, genaamd ‘rat’. En hij heeft zich in die paar minuten al gewaagd aan mijn brood.
Nu word ik boos... hij rent weg. Ik volg hem met mijn ogen. ‘Hebbes’, nu weet ik waar je vandaan komt. Ik ga mijn best doen om je te pakken.
Twee plakstrips staan klaar... Kom maar terug als je durft!