Alles komt goed...
Zo, de komende uren kan ik niets meer doen. Zittend in een Ugandese touringcar. Best een comfortable manier van reizen. Goede stoelen. Een eigen stoel die ik met niemand hoef te delen.
Ik zie niet wat er op de weg gebeurd... ook een voordeel.
(Als we naar Serere reizen ben ik door Abel naar de achterbank verbannen. Ik zie te veel gevaar...).
Ongelooflijk, de bus was op tijd. Terwijl ik zit denk ik: ‘Alles is weer goed gekomen’.
Om 8 uur moest ik vertrekken van huis voor een lange reis naar Kenia. Om 7 uur zou een cake opgehaald worden. Om 7.45 uur nog niemand gezien. Laat ik even bellen en plan B bedenken. Ah...de guards zijn er altijd en één van mijn buren. Dat gaat wel goed komen.
Om half 8 staat Abel voor de deur. Of ik de film die ik gemaakt heb van z’n pre-visit op z’n USB wil zetten. Voor 8 uur netjes gedaan.
Dit zijn van die klussen waar je niet op rekent voordat ik vertrek. En als je mij een beetje kent qua planning en als het niet gaat zoals gepland...
Maar alles komt goed en ik realiseer me dat ik vanmorgen al veel heb gedaan en geen stress heb gehad.
Ik begin behoorlijk Afrikaanse trekken te krijgen.